Symbolika zwierząt i roślin

Symbolika zwierząt i roślin z całego świata

Już zebrałam niezbędną bibliografię, piętrzy się teraz na niejednej półce. Wszystko po to, aby przekazać Ci jak najszerszą wiedzę. Przy opisywaniu symboliki zwierząt i roślin nie chcę kierować się jedynie materiałami widniejącymi w Internecie. W końcu drzemie we mnie natura historyka sztuki! Zatem symbolika musi być poparta poszukiwaniami w zaufanych źródłach. Zależało mi także, aby uwzględnić symbolikę z Czterech Stron Świata.

Powolutku wypełnię tą rubrykę treścią, ale jeszcze chwilkę musisz poczekać aż wszystkie zwierzęta znajdą tutaj swoje miejsce :)

Zwierzęta Mocy

Wedle niektórych wierzeń przy narodzinach każdego człowieka towarzyszy mu duch, energia jednego ze zwierząt, to tzw. osobiste zwierzę mocy - animal spirit, które staje się jego wsparciem i duchowym przewodnikiem. W trakcie trwania ludzkiego życia, w różnych sytuacjach zjawiają się także zwierzęce energie od innych stworzeń, także mitycznych, zależnie od sytuacji i mocy, jakich potrzebujemy.

Czy już wiesz jakie jest Twoje zwierzę mocy? :)

FENIKS - ognisty ptak

O feniksie wspominają już starożytne pisma, możesz przeczytać o nim u Hezjoda, Owidiusza i Pliniusza Starszego.
Według legend feniks jest tylko jeden na świecie i co jakiś czas spala się, aby odrodzić się z popiołów.
Feniks jest symbolem - długowieczności, poświęcenia się i nadziei; przypisuje mu się: południe, lato, czerwień, ogień, Merkury i metal - rtęć (merkuriusz).
W mitach Dalekiego Wschodu jest jednym z niebiańskich symboli, wyrażającym zasadę yin-yang, czyli harmonii wszechświata.
W alchemii feniks przedstawiał kamień filozoficzny, który powstaje ze spalenia i odnowy surowca Magnus Opus (Wielkiego Dzieła).

Czujesz niedosyt? Zatem szybko wskakuj na BLOG i dowiedz się o feniksie jeszcze więcej - ARTYKUŁ O FENIKSIE

A tutaj odnajdziesz biżuterię z tym ognistym ptakiem - BIŻUTERIA Z FENIKSEM

HIPOPOTAM - potwór z Nilu

Dualna symbolika - groźny i niebezpieczny w wodzie, łagodny i ustępliwy na lądzie.
Samica, to płodność i woda. Samiec, to: siła, energia, ale i żarłoczność oraz arogancja i grubiaństwo.
Pod postacią hipopotama wyobrażana była egipska bogini-matka Imentet - ta, która zrodziła wody, a także bogini Rat, mieszkająca w Nilu i strzegąca bram, przez które przechodziły dusze zmarłych.
Postać hipopotamicy przybrała także bogini Ta-ueret, z jednej strony opiekunka macierzyństwa, przedstawiana jako ciężarna hipopotamica, stojąca na tylnych nogach, z drugiej

Czujesz niedosyt? Zatem szybko wskakuj na BLOG i dowiedz się o feniksie jeszcze więcej - ARTYKUŁ O HIPOPOTAMIE

Tutaj odnajdziesz - BIŻUTERIĘ Z HIPOPOTAMEM

MIŚ KOALA - uroczy torbacz

Choć kojarzy się z uroczym niedźwiadkiem, to gatunkowo nie jest z nim powiązany. Nieśpiesznie pożera liście tylko niektórych gatunków eukaliptusa, a ciałko chętnie chłodzi na gałęziach akacji, która ma o kilka stopni niższą temperaturę niż otoczenie. Nazwa koala prawdopodobnie jest wynikiem gramatycznej pomyłki. W wymarłym języku jednego z plemion Aborygenów określano go mianem gula, w zapisie łacińskim "u" zastąpiono podwójnym "oo", czyli goola, prawdopodobnie w wyniku błędu zamieniono "oo na "oa" i tak powstał goala.

SYMBOLIKA KOALI:

Koale są jednym z najpopularniejszych symboli w kulturze Aborygenów. Według niektórych przekazów koala nie potrzebuje wody, aby żyć, stąd wzięła się aborygeńska nazwa tych torbaczy, którą tłumaczymy bez napoju.
Koale ze względu na swój tryb życia uznaje się za symbol spokoju, bezstresowego żywota i cierpliwości. Są przykładem powolnego korzystania z darów natury oraz równowagi pomiędzy sobą a światem.
Koale łączy się z Żywiołem Ziemi, według mitów Koala użył ziemi, aby przekazać ludziom mądrość przyrody i nauczył ludzi drzewnej wspinaczki.
Według legend koala jest zwierzęciem, które pamięta "czas przed czasem", niesie w sobie pamięć genetyczną i tajemnice przodków, a wspinając się na drzewo wypatruje powrotu pradawnych bóstw.
Samice koali symbolizują matczyną naturę przez pozostawanie bardzo blisko swych młodych, a jej torba jest znakiem życiodajnej energii i bezpieczeństwa.
W ezoterycznej symbolice koala interpretowany jest także, jako pomost między Matką Ziemią a Ojcem Niebem, spaceruje między światami przynosząc na ziemię mądrość Niebios.
Jako duchowe zwierzę mocy kładzie nacisk na spowolnienie działań, odpuszczenie szybkich i pochopnych decyzji. Ma przypominać o spowolnieniu burzliwego życia i wprowadzeniu do niego radości z chwil i małych rzeczy.
Jako totem koala określa ludzi marzycielskich o lekko melancholijnym nastroju, przyjacielskich, opiekuńczych i mocno związanych ze swoimi bliskimi.
Koale pożywiają się tylko niektórymi gatunkami eukaliptusa, co interpretuje się, jako zachowanie równowagi w życiu.
W australijskim zodiaku znak Koali trwa od 21 czerwca do 23 lipca. Mówi się, że ludzie urodzeni w tym czasie są przywiązani do Księżyca i mają niesamowitą wytrzymałość.

Tutaj odnajdziesz talizmany z tym opiekuńczym torbaczem - BIŻUTERIA Z KOALĄ

KOŃ - magiczny wierzchowiec

Konie, obok psów, są wymieniane jako zwierzęta najbliższe człowiekowi. Ich symbolika jest bardzo obszerna i bogata oraz obejmuje kultury niemal całego świata. Pierwsi ludzie polowali na konie w celu zdobycia pożywienia, około 2000 r. p.n.e. nomadzi azjatyccy oswoili pierwsze dzikie konie, by zaprząc je do pracy. Dopiero później udało się oswoić je na tyle, by poniosły jeźdźca i wtedy zaczął się prawdziwy rozkwit symbolicznych koneksji ludzi i koni.

SYMBOLIKA KONI z całego świata:

Magiczny wierzchowiec:

Konie wiązano z życiem, inteligencją i zwycięstwem, dynamiczną mocą, szybkością i mądrością, choć mogły też przybrać znaczenie negatywne, np. lubieżności. Ich symbolika zależała również od tego, kto je dosiadał.
Uważano je za zwierzęta o zdolnościach profetycznych i magicznych, dlatego ofiarę z nich uważano za jedną z najważniejszych. Często obdarzone są zdolnościami psychicznymi, dostrzegają dusze zmarłych, stają się posłańcami między światami lub ukazują się jako duchy.
Skrzydlaty koń symbolizował sławę, elokwencję, talent poetycki i szybkość. Najsłynniejszym z nich był Pegaz, grecki koń zrodzony z krwi Meduzy, którą Posejdon zmieszał z morskim piaskiem, a później zamienił Pegaza w gwiazdozbiór.
Konie uznawano za zwierzęta jednocześnie lunarne i solarne. Te o umaszczeniu białym, złotym lub ognistym ucieleśniają solarną potęgę na ziemi i w powietrzu. Natomiast biały koń wychodzący z morza kojarzony jest z żywiołem wody i pierwiastkiem lunarnym, kojarzono go także z konikami morskimi i łączono ich symbolikę. Motyw koni, jako wodnych duchów jest szeroko rozpowszechniony w wielu kulturach.

Celtowie - w celtyckiej Brytanii i Galii boginię Eponę ("klacz") kojarzono z wodą, płodnością i śmiercią. Przedstawiano ją jako półnagą kobietę, jadącą na koniu lub z końską głową. Celtowie składali ofiary z koni, wierząc że będą służyły swoim panom w symbolicznej podróży w zaświatach.
W mitologii nordyckiej przypisywano koniom zdolność rozumienia woli bogów. Odyn dosiadał potężnego, ośmionogiego rumaka zwanego Slejpnir, który był potomkiem Lokiego i przyczynił się do wzniesienia murów wokół Asgardu. Natomiast walkirie były niesione na grzbietach przez konie-chmury.
Dla muzułmanów koń jest zwierzęciem "zesłanym przez boga", uważany jest za zwięrze profetyczne, przeczuwające niebezpieczeństwo i śmierć. Ma też znaczenie apotropaiczne, czyli ochronne, wierzono że ozdoby wykonane z końskiego włosia chronią osoby je noszące, a końska podkowa osłania przed oczyma Złego, dodatkowo koń ma sprowadzać dostatek i szczęście do domostwa.

Kolor ma znaczenie:

W mitologii europejskiej konie ciągną wozy bóstw, niekiedy ich umaszczenie nabiera określonych znaczeń. Konie o jasnej barwie mają konotacje pozytywne, już w starożytności biel uważano za kolor święty i często zwierzęta o tej maści składano w ofierze bogom niebiańskim. W ikonografii wóz Apollina ciągną białe konie, natomiast ciemne lub czarne okazy zostają zaprzęgnięte do wozu Plutona, boga podziemi.
W mitologii irańskiej do rydwanu bogini Aredwi Sura Anahity zaprzęgnięto cztery białe konie reprezentujące wiatr, deszcz, chmurę i deszcz ze śniegiem.
Czarny koń często był atrybutem bogów deszczu, a w kulturze europejskiej występuje jako znak diabła, który może przybrać jego postać lub jako wierzchowiec czarownic.
W starożytnym Rzymie zwycięzca był obwożony w rydwanie ciągniętym przez białe rumaki. Podobnie Bucefałowi, ogierowi okiełznanemu przez Aleksandra Wielkiego przypisuje się tą barwę sierści.

Towarzysz walki:

Chiny - w V w. p.n.e. obmyślono strzemiono, od tego momentu zaczęto wykorzystywać konie na polach bitewnych, dlatego stały się symbolem potęgi militarnej. Niezależnie od roli, jaka przypadła im w rozwoju sztuki wojennej, ceniono je jako wiernych towarzyszy, a w walkach wykorzystywano nawet jeszcze w XX stuleciu.
Wedle średniowiecznych przekazów wzór konnego wojownika zakorzenił się w ludzkich umysłach około XIII wieku. Wtedy konie zaczęły symbolizować dominację, hojność i odwagę średniowiecznego rycerstwa oraz bogactwo, gdyż dosiadali je władcy, szlachetnie urodzeni, wojownicy i bohaterowie. Jednak w tym czasie koń stał się także synonimem pożądania za sprawą nauk Ojców Kościoła.
Nieoswojone konie przemierzające stepy Ameryki Północnej są potomkami udomowionych koni, które uciekły od ludzi i ponownie zdziczały, stąd połączenie ich z wolnością i dzikością. Przyjmuje się, że konie trafiły do Ameryki w XVI wieku wraz z Hiszpanami, chociaż pierwsze formy tych zwierząt rozwinęły się właśnie na tym terenie. Pojawienie się koni zupełnie zmieniło techniki łowieckie Indian północnoamerykańskich i stały się nieodłącznym elementem ich wizerunku.

Jeśli konie skradły Twoje serce, to tutaj odnajdziesz BIŻUTERIĘ Z KOŃMI.