Symbolika konia

Konie, obok psów, wymienia się jako zwierzęta najbliższe człowiekowi. Ich symbolika jest bardzo obszerna i bogata oraz obejmuje kultury niemal całego świata. Pierwsi ludzie polowali na konie w celu zdobycia pożywienia, około 2000 r. p.n.e. nomadzi azjatyccy oswoili pierwsze dzikie konie, by zaprząc je do pracy. Dopiero później udało się oswoić je na tyle, by poniosły jeźdźca. Wtedy zaczął się prawdziwy rozkwit symbolicznych koneksji ludzi i koni.

SYMBOLIKA KONI Z CAŁEGO ŚWIATA:

Magiczny wierzchowiec:

Konie wiązano z życiem, inteligencją i zwycięstwem, dynamiczną mocą, szybkością i mądrością, choć mogły też przybrać znaczenie negatywne, np. lubieżności. Ich symbolika zależała również od tego, kto je dosiadał.

Uważano je za zwierzęta o zdolnościach profetycznych i magicznych, dlatego ofiarę z nich uważano za jedną z najważniejszych. Często obdarzone są zdolnościami psychicznymi, dostrzegają dusze zmarłych, stają się posłańcami między światami lub ukazują się jako duchy.

Skrzydlaty koń symbolizował sławę, elokwencję, talent poetycki i szybkość. Najsłynniejszym z nich był Pegaz, grecki koń zrodzony z krwi Meduzy, którą Posejdon zmieszał z morskim piaskiem, a później zamienił Pegaza w gwiazdozbiór.

Konie uznawano za zwierzęta jednocześnie lunarne i solarne. Te o umaszczeniu białym, złotym lub ognistym ucieleśniają solarną potęgę na ziemi i w powietrzu. Natomiast biały koń wychodzący z morza kojarzony jest z żywiołem wody i pierwiastkiem lunarnym. Kojarzono go także z konikami morskimi i łączono ich symbolikę. Motyw koni, jako wodnych duchów szeroko rozpowszechnił się w wielu kulturach.

Celtowie – w celtyckiej Brytanii i Galii boginię Eponę („klacz”) kojarzono z wodą, płodnością i śmiercią. Przedstawiano ją jako półnagą kobietę, jadącą na koniu lub z końską głową. Celtowie składali ofiary z koni, wierząc że będą służyły swoim panom w symbolicznej podróży w zaświatach.

W mitologii nordyckiej przypisywano koniom zdolność rozumienia woli bogów. Odyn dosiadał potężnego, ośmionogiego rumaka zwanego Slejpnir, który był potomkiem Lokiego i przyczynił się do wzniesienia murów wokół Asgardu. Natomiast walkirie były niesione na grzbietach przez konie-chmury.

Dla muzułmanów koń jest zwierzęciem „zesłanym przez boga”, uważany jest za zwierzę profetyczne, przeczuwające niebezpieczeństwo i śmierć. Ma też znaczenie apotropaiczne, czyli ochronne. Wierzono że ozdoby wykonane z końskiego włosia chronią osoby je noszące, a końska podkowa osłania przed oczyma Złego. Dodatkowo koń ma sprowadzać dostatek i szczęście do domostwa.

Kolor ma znaczenie:

W mitologii europejskiej konie ciągną wozy bóstw, niekiedy ich umaszczenie nabiera określonych znaczeń. Konie o jasnej barwie mają konotacje pozytywne, już w starożytności biel uważano za kolor święty i często zwierzęta o tej maści składano w ofierze bogom niebiańskim. W ikonografii wóz Apollina ciągną białe konie, natomiast ciemne lub czarne okazy zostają zaprzęgnięte do wozu Plutona, boga podziemi.

W mitologii irańskiej do rydwanu bogini Aredwi Sura Anahity zaprzęgnięto cztery białe konie reprezentujące wiatr, deszcz, chmurę i deszcz ze śniegiem.

Czarny koń często był atrybutem bogów deszczu, a w kulturze europejskiej występuje jako znak diabła, który może przybrać jego postać lub jako wierzchowiec czarownic.

W starożytnym Rzymie zwycięzca był obwożony w rydwanie ciągniętym przez białe rumaki. Podobnie Bucefałowi, ogierowi okiełznanemu przez Aleksandra Wielkiego przypisuje się tą barwę sierści.

Towarzysz walki:

Chiny – w V w. p.n.e. obmyślono strzemiono, od tego momentu zaczęto wykorzystywać konie na polach bitewnych, dlatego stały się symbolem potęgi militarnej. Niezależnie od roli, jaka przypadła im w rozwoju sztuki wojennej, ceniono je jako wiernych towarzyszy. W walkach wykorzystywano je nawet jeszcze w XX stuleciu.

Wedle średniowiecznych przekazów wzór konnego wojownika zakorzenił się w ludzkich umysłach około XIII wieku. Wtedy konie zaczęły symbolizować dominację, hojność i odwagę średniowiecznego rycerstwa. Były także symolem bogactwa, gdyż dosiadali je władcy, szlachetnie urodzeni, wojownicy i bohaterowie. Jednak w tym czasie koń stał się także synonimem pożądania za sprawą nauk Ojców Kościoła.

Nieoswojone konie przemierzające stepy Ameryki Północnej są potomkami udomowionych koni, które uciekły od ludzi i ponownie zdziczały, stąd połączenie ich z wolnością i dzikością. Przyjmuje się, że konie trafiły do Ameryki w XVI wieku wraz z Hiszpanami, chociaż pierwsze formy tych zwierząt rozwinęły się właśnie na tym terenie. Pojawienie się koni zupełnie zmieniło techniki łowieckie Indian północnoamerykańskich i stały się nieodłącznym elementem ich wizerunku.

Jeśli konie skradły Twoje serce, to tutaj odnajdziesz BIŻUTERIĘ Z KOŃMI

Chcesz poznać znaczenie innych Zwierząt Mocy?

To wskocz na mój INSTAGRAM. Odnajdziesz tam cykl oznaczony #mocnyzwierz i poznasz, symbolikę, dawne wierzenia i ciekawostki o różnych zwierzętach z całego świata! Klik do Insta – KLIK.